فرآیند تصفیه بیولوژیکی بی هوازی
تصفیه فاضلاب روش بی هوازی :
از این فرآیند معمولا برای تصفیه فاضلاب های آلی قوی نظیر لجن ها، خروجی کشتارگاه ها، نوشابه سازی و غیره که اکسیژن لازم برای تثبیت هوازی بالاست استفاده می شود.
اکسایش بی هوازی، یک فرآیند دو مرحله ای است ابتدا باکتری های اسید ساز اولین مرحله شکستن مواد آلی را انجام خواهد داد،
این باکتری ها در شرایط محیطی نسبتا مقاوم هستند. در مرحله دوم باکتری های متان ساز، این مواد را به متان و CO2 تبدیل می شود.
این باکتری ها بسیار حساس بوده و تنها در محدوده PH بین 7/5 – 6/5 عمل می کنند. در مرحله اول، باکتری های اسید ساز با تولید اسید موجب کاهش سریع PH می گردد.
در نتیجه عمل سازنده های متان متوقف شده و با توقف واکنش در یک نقطه، ترکیبات ویژه نامطبوع و بودار تولید می شود.
بنابراین با اصلاح PH توسط موادشیمیایی و بررسی دقیق PH و غلظت اسیدهای فرار جلوی این مشکلات گرفته شود.
تفاوت بین فرآیند بی هوازی و هوازی
همان طور که از نام های فرآیند ها مشخص می باشد در فرآیند هوازی از هوا ( اکسیژن) استفاده می شود و در فرآیند بی هوازی از اکسیژن استفاده نمی شود.
تصفیه به روش هوازی معمولا برای فاضلاب با مقاومت پایین (COD<1000میلی گرم در لیتر) کاربرد دارد. درحالی که، تصفیه به روش بی هوازی به طور معمول برای تصفیه فاضلاب با بار آلی بالاتر (COD>4000 میلی گرم در لیتر) استفاده می شود.
فرآیند های هوازی و بی هوازی در مکانیسم تصفیه هم متفاوت می باشند.