باکتری ها و ویروس ها
فاضلاب شهری، ناقل باکتری ها و ویروس های بیماری زا هستند و اگر با آب مصرفی مخلوط گردند مشکلات عدیده ای را برای بهداشت عمومی جامعه به وجود می آورند. بیماری های نظیر وبا، اسهال، عفونت های روده ای و کبدی از جمله بیماری های هشتند که از طریق آب آلوده به وجود می آیند.
بهترین شاخص معرف آلودگی آب به فاضلاب انسانی، باکتری کلیفرم است. زیرا هر انسانی به طور متوسطه 400-100 میلیارد از این باکتری بی خطر را از خود دفع می کند. عدم آلودگی آب به کلیفرم به عنوان بهترین شاهد بر قابلیت شرب آن می باشد. این باکتری دربرابر شرایط نامساعد محیط ، بسیار مقاوم است و لذا اگر کلیفرم به دلیل شرایط نامطلوب محیطی نابود شود می توان اطمینان حاصل کرد که هیچ ویروس و یا بکتری بیماری زا دیگری نمی تواند وجود داشته باشد. بنابراین به عنوان شاخص بهداشتی بودن آب انتخاب شده است و واحد آن MPN می باشد که مخفف Most Porbable Number است. در آب آشامیدنی باید MPN برابر صفر باشد.
دلایل استفاده از کلیفرم روده ای به عنوان شاخص بهداشتی بودن آب این است که طرز تشخیص این باکتری نسبت به سایر باکتری های بیماری زا، بسیار راحت و ارزان است و با توجه به این که این باکتری بیماری زا نیست بنابراین وجود آن در نمونه آب هیچ خطری ایجاد نمی کند.
طبق استانداردهای جهانی خلوص آب، آب آشامیدنی قابل شرب از نظر آلودگی میکروبی، باید دارای مشخصات زیر باشد:
-آب کلر زده ای که از تصفیه خانه وارد سیستم توزیع می شود همیشه باید کاملا عاری از کلیفرم باشد.
-در دو نمونه پشت سرهم از یک نقطه منبع آب و یا دو نمونه از دو نقطه منبع که ارتباط نزدیک به هم دارند نباید کلیفرم مشاهده گردد.
-هنگامی که نمونه آبی کلیفرم مشهاده گردید، حداقل کاری را که می توان انجام داد این است که مراحل مختلف تصفیه آب را کنترل نمود و نمونه برداری مجدد از همان نمونه را انجام داد.
